Гдәлелі

​

Менің Құдайға сенемін бе, жоқ па, оның бар екендігінің дәлелі бар-жоғымен анықталмайды. Құдай туралы сұрақ әлдеқайда негізгі немесе жақсырақ: экзистенциалдырақ. Бұл Құдайдың мен үшін, менің өмірім үшін мағынасы бар ма, онымен қарым-қатынас бар ма, жоқ па деген сұрақ. Сенім бір нәрсені ақиқат деп санауды ғана білдірмейді, теологиялық мағынада «сенім» тірі қарым-қатынасты білдіреді. Кез келген қарым-қатынас сияқты, Құдаймен қарым-қатынас қақтығыстарды, түсінбеушіліктерді, тіпті күмәнді немесе бас тартуды жоққа шығармайды.

Құдайға сену көбінесе адамның осы болмыспен күресу болып табылады, ол біз үшін бәрін білдіреді, бірақ соншалықты ерекше; жоспарлары мен іс-әрекеттерін біз кейде түсіне алмаймыз және кімнің жақындығын қатты аңсаймыз. Дәлел, сіз онымен қарым-қатынасты бастасаңыз, ол сізге өзін ашады.

Өйткені адал болайық. Біз Құдайға мойынсұнуға, өмірімізді өзгертуге дайын болар ма едік, тіпті бұл күмәнсіз дәлелденсе де?

Философ Готтлиб Фихте былай деп жазды:«Жүрек қаламағанды, ақыл жібермейді».

Көтерілістегі адам әрқашан шығу немесе құтылу жолын іздейді. Бұл, бәлкім, Киелі кітаптағы ең көне кітапта, яғни Әйүпте, адамдар Құдайға айтқандай, былай делінген: «Бізден кет, сенің жолдарың туралы ештеңе білгіміз келмейді! Құдіреті шексіз Құдай кім оған қызмет етуіміз керек. Немесе оны атасақ, бізге не пайда? Әйүп 21:14

Құдай сонда адамдарға өзін танытты, бірақ олар әлі де сенгісі келмеді.

Сондықтан күн астында жаңа ештеңе жоқ. Құдай шынымен Жаратушыдан қашып жүрген бұл бүлікшіл жүректі қуып, оны сүйіспеншілігімен жеңгісі келеді.

​